Żółć zwykła brała się z wątroby / Plain Bile Would Come From the Liver, seria rysunków na papierze wykonanych kosmetykami / 2012-2013
„Rysunki Doroty Buczkowskiej odwołują się do powiązania fizjologii z psychiką i łączenia przepływów emocji z przepływami płynów ustrojowych; badają przestrzenie fizyczności, zmysłowości, uczuć i umysłu. Ułożone w rodzaj tableau, niemal naukowej czy przyrodniczej kolekcji, niepostrzeżenie przechodzą od form abstrakcyjnych w organiczne, figuratywne i fantastyczne. Zachowują przy tym całkowitą autonomiczność i wsobność, wynikającą z ogromnej koncentracji i energii dośrodkowej a kierującą widza gdzieś w głąb – dalej i dalej – w kierunku niewidzialnego centrum. Ich materialność – gęstość i nasycenie przy jednoczesnej transparentności – wynika z zastosowanych materiałów: kolorowych kosmetyków do makijażu.”
„Żółć zwykła brała się z wątroby”
07-20.05.2012
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie
kuratorka wystawy: Kaja Pawełek
Dokumentacja video wystawy: YouTube
„Nicht alle Teile sind vollständig”
23.11.2012 – 23.01.2013
Polnisches Institut Düsseldorf
In Zusammenarbeit mit dem Skulpturenmuseum Glaskasten Marl.
_______________
„Plain bile would come from the liver”
series of drawings on paper made with cosmetics / 2012-2013
„Dorota Buczkowska’s drawings focus on combining physiology with psyche and on connecting the flows of emotions with the flows of bodily fluids; they explore various spaces of corporeality, sensuality, feelings and mind. Organised in a kind of a tableau, i.e. a nearly academic collection or a collection typical of natural sciences, they imperceptibly turn from abstract forms into the organic, figurative and fantastic ones. They preserve their complete autonomy and interconnectedness, ensuing from a great concentration and centrifugal energy, dragging the viewer deeper and deeper towards the invisible centre. Their materiality – density and saturation in combination with their transparency – result from the materials applied, i.e. colourful makeup products. Posing no barrier to the light, they resemble X-rays of rather undefined emotional organs, concentrations, combinations, fractures. The materiality of the dense tissue in the drawings is combined with the corporeality of the both forms and artistic gesture itself, with the inclusion of the direct relation of touch, i.e. the moments of connection between the colour applied and the living, warm skin.”
txt: Kaja Pawełek